Dnia 26 marca 2008 roku odbyła się wycieczka naszej klasy I LO ZSEG w Tarnowie do Muzeum Okręgowego w naszym mieście, mieszczącego się na runku. Były w nim dwie wystawy na temat historii Tarnowa. Druga z nich nosiła tytuł: „Tarnów Leliwitów”, która wpisała się w muzealny program corocznego uświetniania urodzin miasta. W 2008 roku przypadają trzy znaczące rocznice związane z historią życia hetmana Jana Tarnowskiego. 520 rocznica urodzin, 480 lat wizyty na tarnowskim zamku, króla węgierskiego Jana Zapolyi oraz 450 rocznica wydania drukiem rozprawy „Consilium rationis bellicae” („Rada sprawy wojennej”) autorstwa Jana Tarnowskiego, która stała się podręcznikiem dla wszystkich wojskowych strategów epoki polskiego renesansu.

Zobaczyliśmy podczas zwiedzania dokumenty wydane przez hetmana Jana Tarnowskiego, dotyczące najróżniejszych spraw regulujących życie w mieście. Ważny był też wystawiony do ekspozycji dokument wydany przez króla węgierskiego Jana Zapolyę, zwalniający mieszczan tarnowskich z opłat w węgierskich komorach celnych. Warto przypomnieć, że dokument ten powstał jako podziękowanie za okazaną, przez Tarnowskiego oraz mieszczan tarnowskich, gościnność wobec zbiegłego z Węgier Jana Zapolyi. Istotną część ekspozycji stanowią plansze prezentujące historię zamku oraz badań archeologicznych na górze św. Marcina oraz historię badań nad odkrytym w Rynku piecem chlebowym powstałym w XVI wieku. Całość wystawy dopełniona jest przez ekspozycję pięciu mieczy z XIV – XVI wieku stanowiących niegdyś wyposażenie zbrojowni miejskiej.

Ekspozycja poświęcona jest fragmentowi historii Tarnowa, kiedy właścicielami miasta była familia Tarnowskich. Pan przewodnik Janusz Kozioł bardzo ciekawie opowiadał nam o dawnych czasach w Tarnowie. Cała klasa bardzo uważnie go słuchała i bardzo dużo się nauczyła... Serdecznie wszystkich zapraszam na ta wystawę jest bardzo ciekawa i interesująca...

Natalia Filipowska 1 LO

Dnia 26 marca 2008r. odbyła się wycieczka naszej klasy I LO ZSEG w Tarnowie do Muzeum Okręgowego w naszym mieście, mieszczącego się na runku. Były w nim dwie wystawy na temat historii Tarnowa. Pierwsza wystawa dotyczyła mieszkających przed wojną w naszym mieście Żydów. Żydzi pojawili się w Tarnowie w połowie XV wieku i mieszkali we wschodniej części miasta aż do II wojny światowej. Na tej wystawie znajdowało się ponad 100 fotografii uwieczniających mieszkańców pochodzenia żydowskiego w ich codziennym życiu. Znajdował się opis mieszkań żydowskich pod kątem ilości pokoi, wyposażenia i ilości mieszkańców, oraz wykaz zabranych sprzętów z mieszkań żydowskich sporządzonych przez okupantów hitlerowskich.

Kustosz muzeum oprowadzał nas po wystawie i opowiadał o tragicznych losach narodu Żydowskiego w czasie II wojny światowej w całej Europie i niestety w naszym mieście również. Opowiedział, że gdy Niemcy opanowali Tarnów zmienili między innymi nazwy ulic, np. Mozartgasse – ul. J. Bema. Żydzi musieli nosić przepaskę na lewej ręce o szerokości 10cm. Przepaska miała być koloru niebieskiego, lecz była zielonego, na niej zaś narysowana gwiazda Dawida. Naziści zamknęli Żydów w oddzielnej dzielnicy. Tarnowskie getto znajdowało się we wschodniej części miasta. W 1942 roku getto zostało podzielone na A i B. Getto A zamieszkiwali tylko ludzie zdrowi i zdolni do pracy. To getto było zaopatrywane w jedzenie, picie, leki itd. W getcie B byli ludzie starzy, schorowani, dzieci, osoby nie zdolne do jakiejkolwiek pracy. Getto B nie było zaopatrywane nawet w żywność, zostało skazane na śmierć głodową.  9 – 11 listopada 1939 roku odbyły się podpalenia dwunastu synagog Żydowskich, w celu uczczenia „kryształowej nocy”. W 1942 roku odbyła się likwidacja Żydów z Tarnowa i okolic. W eksterminacji hitlerowcy nie mieli względu na osoby w tym kobiety, dzieci i starcy. Okoliczna ludność twierdzi, że krew spływała ulicą Żydowską. Niektórzy twierdzili, że w tym czasie Wątok był cały zabarwiony na czerwono. W 1943 roku zostało już tylko 300 Żydów. Niemcy wykorzystali ich do przeszukania ukrytego dobytku w mieszkaniach Żydów. Po połowie roku zostali wysłani do obozu. W 1993 roku w Tarnowie zmarł ostatni Żyd Abraham Ladner ( nazywany „ostatnim strażnikiem Tory”). Śmierć ta zakończyła się niemal pięciuset pięćdziesięcioletnią historię Żydów w Tarnowie.

Wiadomości, jakie usłyszeliśmy i zdjęcia, które oglądnęliśmy podczas tej wystawy głęboko utkwiły nam w pamięci, pokazując wygląd Tarnowa z przed lat, jak i ludzi, których już dawno nie ma wśród żywych a którzy tak jak my chodzili tymi samymi ulicami i dla których historia stała się tak okrutna.

Anna Dębosz 1 LO