szkoła

A A A

      W RAMACH MIEJSKIEGO PROJEKTU EDUKACYJNEGO:
NARODOWE ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
DYREKCJA, GRONO PEDAGOGICZNE ORAZ MŁODZIEŻ
ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNO-GASTRONOMICZNYCH
IM. JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO W TARNOWIE

ZAPRASZAJĄ

na uroczystą Mszę świętą w kościele pw. św. Maksymiliana Kolbego w Tarnowie,
która odbędzie się 21 listopada 2016 roku o godzinie 1500 
pod przewodnictwem ks. infułata Adama Kokoszki.

W czasie mszy św. zostanie odsłonięty numer obozowy 27070 Mariana Stylińskiego. Odsłonięcia dokona córka Mariana Stylińskiego Aleksandra Pilch-Bojarska.

Nasze wspólne spotkanie, niech będzie wyrazem naszej pamięci dla osób szczególnych, dla bohaterów walki o niepodległą Polskę oraz czasu odbudowy i wytężonej pracy w czasie pokoju. Naszą modlitwę ofiarujemy za świętej pamięci Mariana Stylińskiego: absolwenta Krajowej Szkoły Kupieckiej w Tarnowie, której tradycję kontynuuje Zespół Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych im. Józefa Piłsudskiego w Tarnowie, członka POW, legionistę marszałka Józefa Piłsudskiego, ochotnika w wojnie polsko-bolszewickiej, obrońcę Lwowa, burmistrza Tuchowa, więźnia KL Auschwitz-Birkenau – numer obozowy 27070, gdzie został zamordowany 18 czerwca 1942 roku. 
Kim był Marian Styliński?

Styliński Marian (ur. 31. 07. 1898r., Góra Ropczycka, śm. 18. 06. 1942r., KL Auschwitz-Birkenau), legionista, harcerz, syn Franciszka, brat Jana. Przed I wojną światową uczęszczał do Krajowej Szkoły Kupieckiej w Tarnowie. Rozpoczął naukę w klasie przygotowawczej (19 uczniów) w Dwuklasowej Szkole Kupieckiej w roku szkolnym 1911/1912. Klasa pierwsza w kolejnym roku szkolnym to spory przyrost uczniów (26 uczniów). Został wtedy prywatystą. Naukę zakończył w roku szkolnym 1913/1914 (15 osób). Od 1912 roku członek ruchu skautowego, Związku Strzeleckiego, w którym ukończył kurs podoficerski. Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do Legionów Polskich. 3 sierpnia 1914 roku w pierwszej grupie ochotników opuścił Tarnów i wyruszył na Oleandry. Uczestniczył w walkach m. in. pod Nowym Korczynem i Opatowcem. W Legionach Polskich od 3 listopada 1914 roku pełnił służbę w II baon 2 pp I Brygady. Został ranny pod Konarami. Superarbitrowany w Krakowie 6 listopada 1916 roku i uznany za zdolnego do służby bez broni, zatwierdzono 23 listopada 1916 roku. W 1917 roku w okresie kryzysu przysięgowego skierowany do aresztowania polskich oficerów, odmówił wykonania rozkazu. Wraz z 7 pułkiem piechoty austriackiej wysłany na front włoski. W lutym 1918 roku zgłosił się do Polskiej Organizacji Wojskowej. Został mianowany komendantem Oddziału Lotnego w Tarnowie. Brał udział w przewrocie wojskowym 30 października 1918 roku jako dowódca grupy rozbrajającej austriacką Komendę Okręgową. Uczestnik obrony Lwowa. Brał udział w zajmowaniu Pomorza. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył pod Mławą, Rozwadowem i Brodnicą. 16 kwietnia 1921 roku przeszedł do rezerwy. Jako osadnik wojskowy w latach 1923-1926 mieszkał i gospodarował w Borowikach na Kresach. Po powrocie zamieszkał w Burzynie k. Tuchowa. W latach 1932-1941 był burmistrzem Tuchowa. Podczas II wojny światowej w SZP-ZWZ. 30 maja 1941 roku został aresztowany i 23 marca 1942 roku został dostarczony do KL Auschwitz-Birkenau. Po niespełna trzech miesiącach pobytu w obozie burmistrz Tuchowa – naznaczony numerem 27070 przez nazistowskich oprawców 18 czerwca 1942 roku został zamordowany. Odznaczony Krzyżem Legionów, Medalem za wojnę 1918-1921, Krzyżem Obrony Lwowa.