Po długim przygotowaniu poprzez przeróżne formy takie jak warsztaty, konferencje, lekcje, wyjazd do miejsca pamięci w KL Lublin „Majdanek”, lekturę książek: Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego oraz I boję się snów Wandy Połtawskiej grupa czterech uczennic z klasy 2 TM na ile to tylko było możliwe stanęła przed kulminacyjnym wyzwaniem przeprowadzenia rozmowy, wywiadu ze świadkiem historii. Dzięki pomocy zastępcy Kierownika Centrum Badań w Państwowym Muzeum Aüschwitz-Birkenau dra Jacka Lachendro udało się nam dotrzeć do pani Jadwigi Sediwy z Brzeska, która była więźniem w KL Aüschwitz-Birkenau a została przywieziona tam w pierwszym żeńskim transporcie w 1942 roku. Dużą pomoc w przekonaniu pani Jadwigi do spotkania okazała nam córka pani Teresa. Wyrazy wdzięczności płynące z naszej strony składamy na jej ręce. Pani Jadwiga w czasie okupacji hitlerowskiej była młoda dziewczyną po trzeciej klasie gimnazjum a przed czwartą.
Aresztowana, więziona w Tarnowie w więzieniu przy ul. Konarskiego. Przesłuchiwana na Gestapo przy ul. Urszulińskiej w końcu przewieziona do obozu KL Aüschwitz-Birkenau. O tym i o wielu innych sprawach dowiedzieliśmy się 20 maja 2014 roku podczas spotkania w domu pani Jadwigi w Brzesku. Rozpoczęło się od wręczenia bukietu biało czerwonych kwiatów i drobnostki w postaci ciastek. Potem zatopiliśmy się w trudny świat młodości pani Jadwigi.Już niedługo będzie dostępny wywiad przeprowadzony przez Klaudię Kaczor, Edytę Dudę, Patrycję Mieszkowską oraz Marlenę Migdę.
Józef Parys
nauczyciel historii
Wszystkie długo czekałyśmy na dzień spotkania z panią Jadwigą więc kiedy wczoraj przeprowadzałyśmy wywiad byłyśmy bardzo zdenerwowane. Myślę że wszystkie byłyśmy pod wrażeniem tego jak wiele przeszła pani Jadwiga i mimo tego ciągle jest niezwykle wesołą osobą. Osobiście uważam że opowieść pani Jadwigi była niezwykle poruszająca i pełna ważnych dla nas informacji. Myślę że dopiero ten wywiad uświadomił nam jak trudne i traumatyczne było życie w obozie i jak trudno było potem wrócisz do normalnego życia. Dopiero to, że dowiedziałyśmy się tego od osoby która to przeżyła uświadomiło nam jak okropną zbrodnią były obozy koncentracyjne i zagłady i że to nie powinno się nigdy powtórzyć
Edyta Duda
uczennica klasy 2 TM
Wywiad, który miałyśmy okazję przeprowadzić z panią Jadwigą Sediwy jest oczywiście ogromną lekcją historii, ale również lekcją życia. To naprawdę niezwykłe, by przeżyć więzienie, przesłuchania i te wszystkie okropne chwile w obozach koncentracyjnych, ale jeszcze bardziej niesamowitym jest pogodzenie się z przeszłością, wybaczenie oprawcom, powrót do normalnego życia i założenie rodziny, czego właśnie dokonała bohaterka z Brzeska. Podziwiam ją przede wszystkim za umiejętność godzenia się z losem i chęć do życia, które pozostały w niej do dziś. Opowiadała nam o tym, że złapano ją, kiedy była w naszym wieku i właśnie owa młodość dawała jej siły do życia. Ten fakt skłania mnie do refleksji nad sobą i moimi rówieśnikami, gdyż naprawdę mimo możliwości,zupełnie nie wykorzystujemy młodego ducha, który jest w nas. Jestem dumna, że miałam okazję na własne uszy usłyszeć burzliwą historię jej życia i poznać tak wspaniałą, wciąż uśmiechniętą 91- letnią bohaterkę, której przykre doświadczenia mogą służyć do nauki historii kolejnym pokoleniom.
Klaudia Kaczor
uczennica klasy 2 TM
